Tijdens het tweede deel van de race bleef de spanning alom aanwezig. Absolute focus werd vereist van de rijders en van controleren was er in de verste verte geen sprake in GTE-Pro en LMP1. Achtervolgers hadden zeker geen reden om ook maar één moment te stoppen met jagen, en gelijk hadden ze. Deze race werd gekenmerkt door drama van start tot finish. In de twee topklassen is het verschil nooit groot geweest, een ronde voorsprong hebben op je achtervolger was een luxe die er voor geen enkele leider was weggelegd. De bedrijfszekerheid van de auto's werd naar het einde toe steeds meer op de proef gesteld, het kleinste mankement kon fataal zijn voor de zegekansen. Na negen uur racen, kregen de rijders te maken met uiterst moeilijke omstandigheden door de fel oranje getinte ondergaande zon, die de bolides prachtig bescheen. Voor de endurance liefhebbers is er niets mooier dan deze overgang van dag naar nacht op de achtergrond van deze fantastische strijd. In LMP1 wordt met nog goed 2,5 uur te gaan het eindspel ingezet. De Peugeot #08 kwam op dat moment binnen voor een extra lange pitstop met alles erop en eraan. Een neuswissel zorgt voor een extra 30 seconden vertraging. Bovendien ging de pas ingestapte Lamy in zijn outlap ook nog eens rond op zijn koude banden en daarmee liep de #08 ook nog eens serieuze flatspots op. De strijd herleefde weer helemaal. Loïc Duval nam hier de leiding over in zijn Oreca Peugeot. Er was echter nog een verassende derde hond in het spel.
Super talent Simon Pagenaud en de gloednieuwe Highcroft HPD ARX-01e zijn ongetwijfeld de verrassing van het weekend. De Fransman slaagde erin op de #8 Peugeot te naderen, er voorbij te gaan en zelfs stelselmatig van weg te rijden. Even leek het erop dat de Peugeot van Montagny in een dipje zat, maar na een pitstop en vers rubber leek alles weer in orde.
Het einde van de race stond helemaal in het teken van het brandstofverbruik van de Highcroft HPD ARX-01e. Pagenaud reed zeer constante rondetijden in de hoop die cruciale splash-and-dash te vermijden. In contrast hiermee koos Oreca voor een laatste sprint in de best mogelijke omstandigheden, vers rubber en een nieuwe piloot moesten voor hen het verschil maken.
Op 49 minuten van het einde kwam de Fransman binnen, wat net zou moeten hebben volstaan. Ondertussen zagen we een meesterzet van Hugues de Chaunac. Door de #10 al op 40 minuten van het einde zijn splash-and-dash te laten maken, anticipeerde hij reeds op het risico van een safety car op het einde van de race. De 'oude' Peugeot slaagde er uiteindelijk in om een halve minuut voor Highcroft de baan op te komen, een verschil dat Loïc Duval zou vasthouden tot aan het einde. De focus kwam nu te liggen op het duel tussen Simon Pagenaud, in "fuel saving mode" en de jagende Frank Montagny. Het was nagelbijten tijdens de laatste minuten, maar uiteindelijk was het de gloednieuwe Highcroft HPD ARX-01e die de tweede plaats wist veilig te stellen. Dit is een prachtige zege voor Oreca in een oudere auto en een mooi begin van hun seizoen in de ILMC, een echte topprestatie gezien het fabrieksgeweld.
Met nog 4 uur te gaan zat de top 5 in GTE Pro nog steeds in dezelfde ronde en leiderswissels vonden plaats met de regelmaat van de klok. BMW oogde gedurende heel de race enorm sterk en consistent en naar het einde toe werden ze dan ook beloond. Eén voor één zagen de troepen uit Beieren hun concurrenten wegvallen doordat deze kleine (tot zeer kleine) steken lieten vallen. Vanwege een loszittend achterraampje dat voor heel wat luchtweerstand zorgde, verloor de AF Corse Ferrari #51 tijd, wat hen uiteindelijk duur kwam te staan. Vervolgens was het de #062 Risi Competizione Ferrari F458 die in volle strijd voor de kop niet uit de pits kon vertrekken met batterijproblemen en daardoor een dikke 2 minuten verloor. Weer een bolide minder in de strijd om de zege. Slechts enkele minuten later kwam Farfus in de #55 BMW, na een aanrijding met de #04 Corvette, met een lekke band de pitstraat binnen gereden. Ondertussen was de #03 Corvette opgeklommen to P2 in GTE-Pro, op goed een minuut van leider Joey Hand in de #56 BMW. Uiteindelijk wist Dirk Werner in de #55 BMW nog heel wat tijd goed te maken om finaal de tweede plaats nog weg te kapen van Corvette.
Deze editie van de 12 uren van Sebring was echt een prachtige race met voortdurend spanning! De echte endurance liefhebbers hebben in deze 12 uren een prachtig schouwspel meegemaakt, endurance as it should be!
Foto: DPPI
