De 12 uren van Spa waren een echte thriller, de Volvo won uiteindelijk met slechts 16 seconden voorsprong op de Renault Mégane #1 en de Zweedse wagen heeft zo de overwinning beet die het verleden jaar nog nipt aan zich zag voorbijgaan . We laten de rijders van de twee teams die de wedstrijd domineerden, Volvo Team en Delahaye Renault, aan het woord.
Vincent Radermecker (Volvo S)60 #6: “Aan het eind heb ik alles gegeven. Toen ik aan mijn laatste stint begon had ik nog niet ’s nachts in de regen gereden. Ik miste wat referentiepunten, en ik had drie ronden nodig om me helemaal op mijn gemak te voelen. Bij het dubbelen heb ik de knop kunnen omdraaien. Fred Bouvy kwam terug tot op acht tienden van een seconde, maarronde na ronde bleef ik voluit aanvallen en wist ik mijn voorsprong gestaag uitte breiden. Meer dan eens zat ik op de limiet en voelde ik de wagen schuiven. Er was zo weinig grip, de zichtbaarheid was bijna nul. Ik heb risico’s moeten nemen, maar daar zijn we voor beloond. Voor mij smaakt deze overwinning bijzonder zoet. Het is de eerste keer in mijn twintigjarige carrière dat ik een uithoudingswedstrijd weet te winnen, en dan nog één in Francorchamps, in je weet welke slechte weersomstandigheden.”Nico Verdonck (Volvo S60 #6): “Uiteraard ben ik heel blij dat ik mijn steentje heb kunnen bijdragen. Dit is een heel belangrijke overwinning, niet alleen voor het team, maar ook voor mij. Wat een plezier om voor het Volvo S60 Racing Team te rijden, met al die competente en gemotiveerde mensen te kunnen samenwerken.”
Eric van de Poele (Volvo S60 #6): “We mochten hier met een perfecte wagen rijden, we kregen met geen enkel probleem af te rekenen. In de regen bleek onze Volvo S60 uiterst efficiënt. En ja, ook een vijfvoudige winnaar van de 24 Uur van Francorchamps beleeft heel veel plezier aan een overwinning in de 12 Uur van Spa. Het is mijn derde overwinning in een halveetmaal race, na twee zeges in Sebring. Ik ben gek op dit format en, mocht u er nog aan twijfelen, even gek op Francorchamps!”
Fred Bouvy (Renault Mégane #1): “Tijdens mijn laatste rijbeurt heb ik alles gegeven, maar tevergeefs. Op het natte en gladde circuit vermocht ik niets tegenover Radermecker. Door zijn korte wielbasis ondervindt de Mégane in zulke omstandigheden veel meer nadeel. Maar we hebben er allemaal hard voor gevochten. De mecaniciens, mijn teammaats, iedereen heeft schitterend werk geleverd. Het is uiteraard wat frustrerend om zo een lange wedstrijd met zo een klein verschil te verliezen, maar we hebben ons deel van het spektakel geleverd en de overwinning van onze tegenstanders, die een perfecte wedstrijd reden, wat meer glans gegeven. Ik wil ze dan ook feliciteren
Laurent Richard (Renault Mégane #5): “Ik kwam net de pitlane uit en een slang die de cockpit moet koelen was losgekomen. Ik klemde ze tussen mijn benen en wou van de neutralisatie gebruik maken om ze opnieuw te bevestigen. Maar toen ik aan het eind van de rij wagens kwam, werd ik verrast door de lage snelheid. Ik probeerde de wagen nog om te gooien, maar raakte de wagen van onze teammaats toch. Ik vind het allemaal zo jammer.”
Stéphane Lémeret (Renault Mégane #2): “Missen is menselijk. Het is pech natuurlijk, maar het hoort bij het racen. We hadden eerlijk gezegd als derde moeten finishen. Met de eerste twee wagens hadden we nooit kunnen strijden. We hebben hier nu wel dikke punten laten liggen, het kampioenschap mogen nu dus wel bijna vergeten. Dat betekent dat we er nu alles zullen aan doen om wedstrijden te winnen.”
